ENIAC

In 1943 ziet de Amerikaan John Mauchley, die het werk van Atanasoff (ABC) kende, het Amerikaanse leger berijd om voor het oplossen van ballistische berekeningen, een enorm budget ter beschikking te stellen. Samen met J. Presper Eckert bouwen zij de ENIAC, de Electrical Numerical Integrator And Computer (Calculator). In 1946, de oorlog was inmiddels al gewonnen zonder de ENIAC, was het monster van 500.000 dollar klaar. De dinosaurus woog meer dan 30 ton en was met 17468 elektronenbuizen 1500 relais en 6000 schakelaars uitgerust. Met de schakelaars konden de variabelen worden ingesteld. Het programma was hard wired. Dat wil zeggen een vast programma wat doormiddel van bedrading deel uitmakte van de computer. De monster werkte bovendien decimaal en verbruikte 160 kilowatt aan elektriciteit. Het duurde weken voordat een nieuwe opdracht middels de 6000 schakelaars was ingevoerd. Bovendien sneuvelden er regelmatig buizen waardoor de computer stil stond. Ook deze machine staat nog ver van de programgestuurde Z3 af en is allen voor Amerikanen van betekenis. Voor de geschiedenis van de automatisering is het meer een rariteit dan een Computer. Doordat de ENIAC voor een doelstelling gebouwd was, valt hij onder de categorie van Single Purpose Computer. In 1948 probeert Johann von Neumann nog veranderingen aan ten brengen door de vaste bedrading te vervangen voor kabels met stekkers zo als in en telefooncentrale. Bedoeling was om van de ENIAC een General Purpose Computer te maken. Maar helaas viel het concept niet zomaar te veranderen. Het feit allen al dat von Neumann trachtte dit te doen, laat niet veel heel van de faam die hij heeft weten te verwerven als wetenschapper en computerdeskundige.